- Сообщения
- 2 832
- Реакции
- 3 169
Մի ժամանակ մի թագավոր էր ապրում։ Մի օր նա բոլոր ուղղություններով մունետիկներ ուղարկեց, որոնք սկսեցին գոռալ ժողովրդի վրա։
- Հեյ, դուք։ Թագավորը ոսկե խնձորը կտա նրան, ով ձեզանից լավագույնն է պառկում։
Մարդիկ սկսեցին գալ թագավորի մոտ ամենուրեք՝ իշխաններ, նազիրների երեխաներ, մի խոսքով՝ բազմություն, բայց ոչ ոք չկարողացավ հաճեցնել թագավորին։
Վերջապես մի աղքատ մարդ եկավ թագավորի մոտ՝ ձեռքին մեծ կուժով։
- Ի՞նչ ես ուզում,- հարցրեց թագավորը։
- Բարև, թագավոր,- պատասխանեց աղքատը։- Ես եկել եմ իմ փողի համար։
- Դու ստում ես,- պատասխանեց թագավորը,- ես քեզ ոչինչ պարտք չեմ։
- Ինչո՞ւ։ Ապա տուր ինձ ոսկե խնձորը, երբ ստեմ։
Թագավորը, հասկանալով իր խորամանկությունը, սկսեց հեռանալ։
- Ոչ, դու չես ստում։
- Եվ եթե ես չեմ ստում, ապա վճարիր պարտքը։
Թագավորը, տեսնելով, որ ստախոսը հաղթել է, ոչ մի բառ չասաց, այլ հանեց և աղքատին տվեց մի ոսկե խնձոր։
- Հեյ, դուք։ Թագավորը ոսկե խնձորը կտա նրան, ով ձեզանից լավագույնն է պառկում։
Մարդիկ սկսեցին գալ թագավորի մոտ ամենուրեք՝ իշխաններ, նազիրների երեխաներ, մի խոսքով՝ բազմություն, բայց ոչ ոք չկարողացավ հաճեցնել թագավորին։
Վերջապես մի աղքատ մարդ եկավ թագավորի մոտ՝ ձեռքին մեծ կուժով։
- Ի՞նչ ես ուզում,- հարցրեց թագավորը։
- Բարև, թագավոր,- պատասխանեց աղքատը։- Ես եկել եմ իմ փողի համար։
- Դու ստում ես,- պատասխանեց թագավորը,- ես քեզ ոչինչ պարտք չեմ։
- Ինչո՞ւ։ Ապա տուր ինձ ոսկե խնձորը, երբ ստեմ։
Թագավորը, հասկանալով իր խորամանկությունը, սկսեց հեռանալ։
- Ոչ, դու չես ստում։
- Եվ եթե ես չեմ ստում, ապա վճարիր պարտքը։
Թագավորը, տեսնելով, որ ստախոսը հաղթել է, ոչ մի բառ չասաց, այլ հանեց և աղքատին տվեց մի ոսկե խնձոր։